صنعت روباتیک سال‌هاست به دنبال ساخت روبات‌هایی نرم است، چیزی متفاوت از روبات‌های پلاستیکی و فلزی حال حاضر. این “اختابوت” ( اختاپوس روبات) اولین روباتی است که تمام اجزا آن نرم بوده و تماماً اتومات است. برتری اختابوت در این است که تمام حرکات آن به‌صورت خودکار و تحت کنترل یک کامپیوتر انجام می‌گیرد.
در طراحی این روبات چالش اصلی جایگزین کردن قطعات سختی مانند باتری و کنترل‌های الکترونیک با سیستم‌های نرم آنالوگ و قرار دادن تمام این‌ها کنار همدیگر بود. موفقیت در ساخت اجزای کلیدی یک روبات ساده کاملاً نرم، می‌تواند پیش‌زمینه ساخت روبات‌های نرم پیچیده‌تری باشد.
بخش اعظم این روبات توسط پرینتر سه‌بعدی ساخته‌شده و سپس درون کالبد آن کانال‌هایی حکاکی شده که توان و حرکت اختابوت وابسته به آن است. حرکت اجزا در اثر فشار هوای ناشی از گاز متصاعد از آب‌اکسیژنه بوده که به‌نوعی سوخت روبات به‌حساب می‌آید. اعضا در اثر فشار سیال، منبسط‌شده و تکان می‌خورند. اما قسمت هیجان‌انگیز و بی‌نظیر ماجرا این است که یک شبکه میکرو سیالی به طرزی هوشمندانه در اینجا طراحی‌شده و بر مبنای بازخوردها قسمتی را منبسط یا منقبض می‌کند. و هیجان‌انگیزتر آنکه، روبات تمام این‌ها را هوشمندانه و بدون دخالت محققان انجام می‌دهد.
باید اذعان داشت این روبات در مقایسه با نمونه‌های خودکار پیشرفته‌ای که تا به امروز ساخته‌شده بسیار ساده است، اما در نوع خود بی‌نظیر و اولین است. در بسیاری از صنایع به روبات‌های نرم نیاز است، اما بیش از همه زمانی به روبات نرم نیاز داریم که قرار است آن را درون بدن انسان بفرستیم.
محققان وعده داده‌اند نسل بعدی اختابوت، قادر به شنا کردن بوده و با اجزای پیرامون خود تعامل می‌کند.
